Non descubro nada decindo que a veces, con esto do atletismo podense ver alguns feitos que chaman a atención, actuacións de atletas que poden resultar raras, inesperadas, extravagantes, ou que sei eu...
.jpg)
Un dos ultimos casos e que mais chamou a atención foi o do atleta samoano Sogelau Tuvalus, este rapaz tiña que 17 anos, e unhas boas lorzas, cando representou ao seu pais nos 100 lisos no mundial de Daegu, acabou cun tempo de 15' 56", o chaval cumpliu, chegou a tope á cita e fixo a súa mellor marca persoal. En calquera caso resulta difícil crer que no seu pais non houbera ninguén máis rápido. Pero...
Bueno...hai que decir que xa casi é un clasico que aparezcan este tipo de velocistas samoanos, se cadra é unha campaña de marqueting para que se fale deste pais, xa que en Edmonton tamén correu os 100 lisos un
mangallón de 1.90 e 140 kilos. O tío que correu chamase
Trevor Misapeka, un lanzador de peso, según dixo equivocaronse na inscripción e puxerono por error nos 100, e xa que estaba correu claro, fixo 14. 29 s..
Este tío tamén ten unha irmá que foi bronce lanzando o martelo nos mundiais Sevilla
De Samoa tamén era
Savannah Sanitoa, outra inmensa velocista que poidemos ver no mundial de Berlín, según parece tamén ía para peso pero...outra vez equivocaronse de tecla. Fixo un tempo de 14'23" e non foi a ultima xa que outra atleta da súa serie foi descalificada.
En contra do que poida parecer a peor marca desta proba nuns mundiales no pertence a ningún dos atleteas anteriores, así na categoría maculina a peor marca está en poder de
Kim Collins, a marca foi feita nos mundiais de Atenas donde sufriu problemas físicos, pero como cruzou a meta colleronlle o tempo e fixo 21'73"
Seis anos despois proclamouse campión mundial en París, alí correu máis rápido.
En categoría feminina a única muller inscrita por Afganistán en París 03 foi Lima Azami, tampouco estaban (nin están) as cousas como para moito máis, fixo a peor marca en categoría feminina con 18.27, pero tendo en conta que tan só levaba tres meses practicando, e que foi ao mundial porque llo pediron pois tampouco está mal. Curiosamente levaba o dorsal número un, e tocoulle correr na mesma serie que a incombustible Marlene Ottey, da que xa falarei máis adiante.
Os que tamén diron un expectaculo digno de ver foron os franceses
Mehdi Baala e Mahiedine Benabbad. Estos si...
En 2011 estaban nunha reunión de atletismo en Monaco, e despois de correr os 1500 algo lles debeu pasar porque douselles por liarse a ostias, sin moito estilo por certo, e ademais foron separados rapidamente, unha tontería penso eu, xa son grandiños e con eso non facian mal a nadie.
Continuara...
Ningún comentario:
Publicar un comentario